خوزه دانیل اورتگا ساودرا (José Daniel Ortega Saavedra) متولد سال 1945، رئیس جمهور فعلی و اسبق نیکاراگوا است. او در بخش اعظم دوران زندگی خود، رهبر جبهه آزادیبخش ملی ساندنیستا (Sandinista FSLN) بوده است.

در سال 1979، پس از شورشی عمومی که به سرنگونی و تبعید آناستازیو سوموزا منجر شد، اورتگا به عضویت حزب حاکم درامد و مدتی بعد به عنوان رئیس جمهور انتخاب شده، از سال 1985 تا 1990 در این سمت باقی ماند. اولین دوره ریاست جمهوری وی، با خط مشی سوسیالیستی، اختلافات داخلی، خصومت ایالات متحده و شورش مسلحانه مخالفان که توسط آمریکا حمایت میشد، بسیار نا آرام بود.

در سال 1990، اورتگا در انتخابات ریاست جمهوری در مقابل ویولتا باریوس دچامورا (Violeta Barrios de Chamorro) شکست خورد، اما همچنان به عنوان شخصیتی پر اهمیت در سیاست نیکاراگوا باقی ماند. وی در انتخابات 1996 و 2001 نیز کاندیدای ریاست جمهوری بود تا اینکه در سال 2006 مجددا به این سمت برگزیده شد.

زندگی خصوصی
اورتگا در خانواده ای متوسط متولد شد، والدین او دانیل اورتگا و لیدیا ساودرا (Lidia Saavedra) از مخالفان رژیم سوموزا بودند و خود او هم در سن 15 سالگی به دلیل فعالیتهای سیاسی دستگیر شده بود.در سال 1963، اورتگا وارد دانشگاه سنتروآمریکانا (Centroamericana) واقع در ماناگوا (Managua) شد و به زودی به FSLN که در آن زمان گروهی زیرزمینی بود، پیوست.

او در سال 1967 به اتهام مشارکت در سرقت بانک به زندان افتاد و بالاخره در سال 1974، در معاوضه با گروگانهای طرفدار سوموزا یا سوموزیستا (Somocista)، همراه با دیگر زندانیان ساندنیستا آزاد شد. اورتگا پس از آزادی، بلافاصله به کوبا تبعید شد و در آنجا چند ماه تحت تعلیم چریکها قرار گرفت و بعد به طور مخفیانه به نیکاراگوا بازگشت. اورتگا در سال 2005 با روزاریو موریلو (Rosario Murillo) ازدواج کرد.

انقلاب ساندنیستا 1990-1979
هنگامی که سوموزا در سال 1979 توسط FSLN سرنگون شد، اورتگا به عضویت حزب پنج نفره احیای ملی (Junta of National Reconstruction) درامد. اعضای دیگر این حزب معزز حسن (Moisés Hassan) ساندنیست جنگ طلب، آلفونسو روبلو کالهاس (Alfonso Robelo Callejas) بازرگان و بنیانگذار جنبش دموکراتیک نیکاراگوا، سرجیو رامیرز مرکادو (Sergio Ramírez Mercado) نویسنده و ویولتا باریوس دچامورا بیوه روزنامه نگار شهید بودند.

این حزب به زودی تحت سلطه جبهه آزادیبخش ملی ساندنیستا قرار گرفت، روبلو و چامورا از عضویت آن استعفا دادند و اورتگا به حاکم غیر رسمی کشور تبدیل شد.

در سال 1980، رونالد ریگان، رئیس جمهور آمریکا جبهه آزادیبخش ساندنیستا را به حمایت از جنبشهای انقلابی مارکسیستی در کشورهای آمریکای لاتین، با پیوستن به کوبای تحت حمایت شوروی محکوم کرد.

قوه مجریه دولت ریگان به سازمان سیا اجازه داد که تحت عنوان ایجاد گروه چریکهای ضد ساندنیستا، به سرمایه گذاری، مسلح نمودن و تعلیم شورشیانی که اکثرا از اعضای گارد ملی سوموزا بودند، بپردازد. این عده مجموعا کنتراس (Contras جنبش ضد انقلابیان) نامیده میشدند. این عملیات به ایران گیت (Iran-Gate)، یکی از بزرگترین رسواییهای تاریخ آمریکا نیز منجر شد.

در نوامبر 1984، اورتگا برای انجام انتخابات ملی درخواست داد و با 63% کل آرا برنده انتخابات شد و در 10 ژانویه 1985 در منصب خود به کار مشغول شد. بنابر ادعای عده بسیاری از ناظران مستقل، انتخابات 1984، آزادترین و منصفانه ترین انتخابات در تاریخ نیکاراگوا بوده است.

سی و سه درصد رای دهندگان نیکاراگوا، به یکی از شش گروه رقیب- سه گروه در راست و سه گروه در چپ ساندنیستا- که به کمک وجوه دولتی و زمان رایگان تلویزیون و رادیو به تبلیغ پراخته بودند، رای دادند.

حدفاصل دو دوره ریاست جمهوری
اورتگا در انتخابات سال 1990، در مقابل ویولتا باریوس دچامورا، همکار سابقش در حزب، شکست خورد. چامورا توسط سازمان ضد ساندنیستا به نام اتحادیه مقابله ملی (National Opposition Union) حمایت میشد. بر خلاف آنچه انتظار میرفت، چامورا در میان بهت اورتگا برنده انتخابات شد. اورتگا در سخنرانی اعطای مقام خود در روز پس از اعلام نتایج، در اشاره به قدرتی که در تعدادی از بخشها همچنان از آن جبهه آزادیبخش ساندنیستا بود، متعهد شد که همچنان "از پایین به حکمرانی بپردازد".

اورتگا در سالهای 1996 و 2001 باز هم در انتخابات شرکت کرد، اما در هر دو مورد از آرنولدو آلمن (Arnoldo Aleman) و انریکه بولانوس (Enrique Bolaños) شکست خورد. در این دو انتخابات، مشکل اصلی رشوه خواری و فساد بود. در آخرین روزهای ریاست جمهوری اورتگا، از طریق یک سری اعمال قانونی به نام "پیناتا" (Piñata)، املاکی که توسط دولت ساندنیستا تسخیر شده بود(و بعضی از آنها ارزشی چند میلیونی یا حتی میلیارد دلاری داشتند) به عنوان اموال خصوصی عده ای از سران FSLN و اورتگا ثبت شد.

سیاستهای اورتگا در طی این دوران تعدیل یافت و او به تدریج و به خاطر اهداف سیاسی خود از سخنان و ایده های مارکسیستی خود دست کشید و به سوسیالیسم دموکراتیک معتدلی گرایش یافت. گرایش او به مذهب کاتولیک نیز در سالهای اخیر شدیدتر شد و اورتگا را به سوی تعدادی سیاستهای محافظه کارانه اجتماعی سوق داد. برای مثال در سال 2006، جبهه آزادیبخش ساندنیستا قانونی بر علیه سقط جنین در نیکاراگوا به تصویب رساند.

انتخابات ریاست جمهوری 2006
تازه ترین انتخابات ریاست جمهوری نیکاراگوا ، در 5 نوامبر 2006 انجام شد. دانیل اورتگا، کاندیدای جنبش آزادیبخش ساندنیستا با کسب 37.99% آرا برنده این انتخابات بود. اتحادیه آزادیخواه نیکاراگوا ALN 28.30%، حزب آزادیخواه طرفدار قانون اساسی PLC 27.11 %، جنبش احیای ساندنیستا MRS 6.29% و حزب Alternative for Change 0.29% آرا را به خود اختصاص دادند.